Babasının zengin olduğunu bilmiyor

Zenginlik onlara farklı öğretildi. Yazlarını tropik adalarda tatil yapmak yerine ofis köşelerinde staj yaparak geçirdiler. Babaları milyonlarla oynarken evin içinde hiç para konuşulmadı. Bu çocuklar için paradan daha önemli şeyler var.
 
Bu ailelerin çocukları ağızlarında altın kaşıkla doğdu. Fakat babalarından hiçbir zaman Ferrari almak için para istemediler. Okula otobüsle gittiler. Zengin olmanın ayrıcalık getirdiğine inanmadılar. Sadece yoğun bir işe sahip babanın çocukları oldular. Amerikalı Buffett, Pritzker ve Carlson ailelerinin başarının sırrı işte bu alçak gönüllülükte yatıyor. Forbes dergisi bu ailelerin “para içinde yüzmelerine rağmen” nasıl bu kadar “düzgün” çocuklar yetiştirebildiklerini yazdı.
 
KOMŞUSU 75 BİN DOLAR KAZANIYOR
 
Toplantıda ilk sözü yaş haddinden baba Warren Buffett aldı. (Dünyanın en zengin 3. adamı) Gazeteci Buffet’a yanında evladı varken sorulabilecek en klişe soruyu sordu. Ama cevap hiç de alışıldık değildi. Soru şöyleydi:
-Nasıl bu kadar mütevazı çocuklar yetiştirdiniz?
Biz ailecek 1958’den beri aynı evde oturuyoruz. Kimse bizi daha gösterişli evlere taşınırken görmedi. Çocuklarım özel uçaklara binmediler. Okula hep otobüsle gittiler. Devlet okullarından başka okulda okumadılar. Yan komşumuzun yıllık geliri 75 bin dolardı. Yani hiç zengin olduğumuzu hissetmediler.  
Warren Buffet’ın oğlu Peter Buffett’a soruluyor.
-Babanı Forbes’un zenginler listesinde görünce ne hissediyorsun?
Şaşırdım. Bu konuyu annemle konuştuğumuzu bile hatırlıyorum. O zaman 20’li yaşlarımdaydım. Bu kadar paramız olduğunu öğrenince gülüp geçtik.
 
IŞIKLARI AÇIK GÖRÜNCE SORARDI
 
Nelson ailesinin dünyanın 20’yi aşkın ülkesinde otelleri bulunuyor. Ailenin işlerini şu anda ikinci kuşak Marlyn Carlson Nelson yönetiyor. Nelson, paranın kendileri için neden hiç önemli olmadığını şöyle anlattı: “Evlendikten sonra ailemin evinin bir yanındaki eve taşındık. Babam bazen ışıklarımızın açık olduğunu gördüğünde bizi arar ve ‘Evde parti mi veriyorsunuz’ diye sorardı. ‘Hayır’ cevabını verdiğimiz zaman ise, ‘Üst kattaki ışıklarınız neden boşu boşuna yanıyor’ diye
bizi azarlardı.” Nelson, ayrıca “Yaz tatili için evde oylama yapardık. Benim kız kardeşimin ve annemin bir oy hakkı vardı. Babamın ise dört. Biz hep tatile gidelim derdik. Babam ise yazın bizim çalışmamız gerektiğini söylerdi. Bu yüzden bugüne kadar kaç gün ailecek tatil yaptık hatırlamıyorum” diyor.
(Bu makale Forbes dergisinden derlenmiştir.)
 
Paris Hilton kötü bir örnek
 
Gazeteci bu kez Hyatt otellerini büyük hissedarı Pritzker Ailesi’nin üyelerinden Liesel Pritzker’e parayla olan ilişkilerini  sormaya başlıyor. Pritzker, şunları anlatıyor:  “Tek bildiğim şey hayırsever bir aileden  geldiğimdi. Şirketlerde staj yaptım. Gönüllü olarak programlara katıldım. Beni ailemizin vakfına  başkan seçtiklerinde 24 yaşındaydım. Bunu  beceremeyeceğimi söyleyip koltuğu anneme bıraktım. Çok paranız olabilir. Fakat bunu doğru kullanmayı bilmelisiniz. Paris Hilton’u gördüğüm zaman onun iyi bir örnek olduğunu düşünüyorum.  Çünkü böylece zengin ailelerin çocukları onun  gibi  ‘bebek’ olmamanın ne kadar önemli olduğunu anladılar.”

Sayfada yer alan bilgiler tavsiye niteliği taşımayıp yatırım danışmanlığı kapsamında değildir. Yatırımcı profilinize uymayabilir.