Yatırımcıya bomba gibi mesajlar geldi

9 / 10

---

‘HİZMET SEKTÖRÜ İŞVERENLERİ SENDİKASI’NI KURMAK İÇİN YOLA ÇIKTIK
Biz yakın zamanda bir karar aldık. ‘Hizmet Sektörü İşverenleri Sendikası’nı kurmak için yola çıktık ve müracaatımızı da yaptık. Bunun nedeni de şu; yıllardır sanayi toplumuna geçmeyle beraber işverenlerin işçilere zulmü söz konusu. Bunlar da yaşanmış, bunlar da bir realite. Bunların karşılığında işçiler örgütlenmiş ve sendikalaşmış. Bir noktada bir boşluk bulunursa, doğru düzgün bir düzenleme yapıp, denetimi yapılmadığından işverenler işçileri zulmetmiş. Ama işçi haklarının korunması hususunda hassasiyet arttıkça da, piyasadaki çalışanların iş ahlakında gerilemeler söz konusu olmaya başlıyor. Bunun bir ortasını bulmamız lazım. Örneği de vereyim; mesela yargı buna nasıl olumsuz katkıda bulunuyor. Tabi biz 100 davadan 98’ini kaybediyoruz işverenler olarak. “Ya bu nasıl oluyor kardeşim, biz haklıyız” dediğimiz zamanlar oluyor. Bana da avukat bir örnek getirdi. Bakın Yargıtay’dan onanmış bir karar. Şimdi bir işverenin çalışanı mesaisini bitiyor, kapıdan çıkıyor ve fabrikanın duvarına küçük abdestini yapıyor. Sonrada tutanak tutuluyor, işveren bu çalışanı işten atıyor 17. Madde’ye göre. Çalışan mahkemeye gidiyor. İşe iade davası veya tazminatı kazanıyor. Yargıtay’a gidiyor ve onanıyor. Şimdi böyle örnekler de var. Gerekçede şu; “Bizim ülkemizin örf ve adetlerine göre sokağa küçük abdestini yapmak normaldir”. Tabi bu kötü örnek, hepsi bu kadar diye söylemiyorum. Burada oluşan uygulamalar ve algılar sektöre zarar da verebiliyor ama bazı uygulamalar var, önünü de açabiliyor. Burada dengeyi tutturmak gerekiyor. Burada temelde bir yanlışlık var. Taşeron işçi mevzuu var biliyorsunuz, bugünlerde çok gündemde. İşçilerin üzerinden de siyaset yapmak çok kolay. Dolayısıyla bu hep gündeme getiriliyor ve problemler çözüm noktasına gidildiğinde şunu görüyorum; çözümle alakalı tüm problemlerin önünde de işçi sendikaları var. Konuya ortadan işçi ve işverenin dengeleyeceği bir noktadan gidilmiyor. Bunun sonucu nereye varır. Çok uzun vadede istihdamdan kaçmaya başlar işadamları. Üretimini gider komşu Mısır’da yapar, Libya’da yapar. Mısır’da işçilik 100 dolar. Almanya da birçok ürünlerini orada üretiyor. Tabi bu orta vadede döner dolaşır, işçinin başına patlar. Bunları dillendirmek için sendikamızı faaliyete geçiriyoruz. İnşallah orada da işçi ve işverenin ortada buluşabileceği bir nokta olacak. Çünkü çalışanlar bizim için çok kıymetli, özellikle hizmet sektöründe bizim sermayemiz eğitimli insandır. Çünkü biz hep “Eğitim, eğitim” diyoruz. Tabi ki kendimizi de eğitmemiz gerekiyor bu arada…