Politeknik’in borsadaki 1 yılı

1 / 9

---

MURAT DEMİRBAĞ – BORSAGUNDEM.COM / ÖZEL HABER

Halka arzı; büyümek, marka olmak, rekabet çıtasını yükseltmek, verilen sözleri tutmak, istihdam yaratmak, hissedarlarını kâra ortak etmek, onlara kabus yaşatmak yerine gülümsetmek için istiyorsan…
“Bunun bir örneği var mıdır?” diye de soruyorsan…
Cevabım evet…

BİR YIL ÖNCE…

Burası Politeknik Metal San. ve Tic.  A.Ş’nin Kartal’daki fabrikası...
4,5 milyar dolarlık alüminyum ve kalay sülfat sektöründe devlere kafa tutan bir Türk şirketindeyim. 20 milyon TL olan cironun, gerçek bir yatırımla gelecekte kat kat artacağını, şirket değerinin 3-4 misli yükseleceğini söyleyen Doç. Atila Yaman ve Dr. Mesut Akkaya’yı dinliyorum. Tesisi dolaşıyoruz, çalışanlarla tanışıyoruz. Malzeme hassas, ürün ciddi. Şakası olmayan, hata kaldırmayan bir imalat. Belli ki modern teknoloji gerekli. 
Peki, niçin halka açılmak istiyorlar, hedefleri, beklentileri nedir, merak ediyorum.
Sorumun yanıtı samimi. “Öncelikle kurumsal yapıya geçmek, profesyonelleşmek istiyoruz. Sonra, Politeknik’in kârlılığı, büyüme hızı ve trendi belli. Halka arzdan gelen parayla şirkete, projelere, yatırım yapmak istiyoruz. Önümüzdeki 5 sene boyunca kârı nakit veya bedelsiz hisse olarak vermeyi düşünüyoruz…”
Bir de benimle paylaştıkları bir rüyaları var ki bomba gibi, röportajın finali: “Amacımız hakikaten borsaya açıldıktan sonra Türkiye’nin ve Avrupa’nın en modern alüminyum yüzey işlem laboratuvarını kurmak...”

BİR YIL SONRA…

Tuzla Kimya Sanayicileri Sitesi’nde, modern bir fabrikadayım. Halka arz aracılığını Piramit Menkul ‘ün üstlendiği Politeknik Metal San. Ve Tic. A.Ş’nin yeni adresindeyim.  
Politeknik’i dünya devi yapan alüminyum ve kalay sülfatın yeni mabedi artık burası. 6 bin 500 metrekare üzerine oturtulmuş, aylık 23 bin dolar kirası olan modern bir yapı
Şirketin kurucusu, Yönetim Kurulu Başkanı Doç. Atila Yaman ve şirketteki 27 yıllık kader arkadaşı, Genel Müdürü, Yönetim Kurulu Başkan Yardımcısı Dr. Mesut Akkaya artık Borsa İstanbul’daki bir şirketin yöneticileri olarak karşılıyorlar beni. 365 gün geçmiş ama hava hiç değişmemiş, ikisi de o günkü gibi, samimi.
Halka arzdan elde edilen 6 milyon 770 bin lira gelirin 2.5 milyon lirası ile Tuzla’da Politeknik yeniden doğmuş  adeta. Kalan para henüz yatırıma dönüşmemiş ama akibeti korkulduğu gibi meçhul değil. Aksine koruma altında, TL’de, dolarda…
‘Ortaklar’la muhabbet nasıl gidiyor? Atila Yaman, “Bizden hisse senedi alanların hepsi para kazandı. Bu sene gene temettü vermek istiyoruz” diyor. 
Hem konuşuyor, hem dolaşıyoruz. Atila Yaman, halka arz keyfini çalışanlarıyla hisse dağıtarak paylaştıklarını dile getiriyor. Mesut Akkaya espriyi patlatıyor: Onları da borsacı yaptık. Teker teker üniteleri gösteriyorlar. 1200 metrekare üzerine yayılmış bir vaadin, bir rüyanın çatısı altına giriyoruz. Tesis içinde ayrı bir bina olarak kurdukları, üniversitelerde bile olmayan modern laboratuvarı ‘göz’altına alıyorum. Tarıyorum, etkileyici. Bir yıl önce, “Amacımız hakikaten borsaya açıldıktan sonra Türkiye’nin ve Avrupa’nın en modern alüminyum yüzey işlem laboratuvarını kurmak...” dediklerini hatırlatıyorum. Söz tutulmuş, gurur gözlere vuruyor, yüzlerini aydınlatıyor. 
Gururu paylaşırken, can sıkıcı bir olayı da saklamıyorlar. Kanada’da yapılan büyük bir işin ücreti maalesef müşteride takılmış. Ödemiyorlar. O nedenle 1 milyon 200 bin TL şu anda zarar hanesine yazılmış. Ama patron Yaman adam. Peşlerinde. Uluslararası alanda tecrübeli bir avukatla anlaşmış, dava açılmış. Çözüm zaman alacak, kârın belki de tadı tuzu biraz kaçacak ama olsun. Çünkü o sadece şirketin değil, hissedarların da kazancı, kaybı… 
Atila Yaman ve Mesut Akkaya, artık Politeknik’e konulan her tuğlada, üretilen her malzemede, yatırımcıların da ‘hisse teri’nin olduğunun bilincinde iki iş adamı…